امام تنهايم، سلام.

نميدانم چرا.

چرا.

چرا باور نميکنيم

که تا مهدي نيايد اوضاع روبراه نخواهد شد.

چرا باور نميکنيم تا وقتي چشم اميدمان به انسان هايي است که کانديداي تغيير اوضاع هستند، اوضاع همين است.!

چرا چشم هايمان نميبيند که نه اصولي از دينمان را حفظ کردند و نه فروعي را اصلاح.

چرا من، تو ، ما، از سر عجز و با همه ي وجود خدايمان را نميخوانيم تا بر ما رحم کند و اذن ظهور به مهدي اش عنايت کند.

خسته نشده اي؟!؟!